نشریات استانی ۱۳۸۰ ………………………………….. علیرضا پزشکپور
در اینکه استان گلستان استعداد فراوانی در زمینه های کشاورزی، باغداری و دامداری دارد، شکی نیست، گرگان و دشت همواره یکی از مهمترین قطب های کشاورزی کشور محسوب می شود.این امر ناشی از وجود حدود یک میلیون هکتار زمین های بالقوه و بالفعل زارعی، مراتع وسیع، جنگلهای انبوه و شرایط اقلیمی مناسب است. ……. ادامه مطلب را کلیک نمایید.
این ظاهر زیبا و فریبنده هر رهگذر و مسافری را به اشتافه می اندازد که گلستان از استان های توسعه یافته است.بعضی از مسئولات کشوری هم استانهای شمالی و به ویژه گرگان و دشت را جزو مناطق برخوردار به حساب آورده و اولویت صنعیت شودنرا به نواحی دیگر داده اند. این دیدگاه سبب کندی رشد و توسعه ودر نتیجه موجب افزایش بیکاری در منطقه شده است .
توسعه فرآیندی همه جانبه است که برای محقق شدن آن همه بخش ها و از جمله صنعت و خدمات باید گسترش یابند .
حال اگر سطح توقع خود را از ایجاد صنایع عظیم، پایه ای و مادر پایین آوریم و به تأسیس صنایع تبدیلی کشاورزی بسنده نماییم، که این می تواند حداقل درخواست و توقع استان ما باشد، ملاحظه می کنیم که حتی این امر هم محقق نشده است.
اکنون این سئوالات مطرح است
- چرا به رغم تولید ۷۲ نوع محصولکشاورزی و باغی از جمله محصولات مهم و اساسی مانند پنبه و دانه های روغنی در این منطقه، کارخانههای ریسندگی وبافندگی و روغن کشی صرفاً در استان های مانند تهران، مرکزی، اصفهان و یزد دایرند؟ مضافاً آنکه مواد خام را با هزینه های بسیار زیاد به آن نقاط حمل می کنند و در نتیجه قیمیت تمام شده آن فرآورده نیز افزایش می یابد.
- چرا کارخانه های تولید تراکتور، کمباین، تیلر و سایر ادوات کشاورزی فقط دراستان هایی مانند آذربایجان و سمنان احداث می شود اما اینجا فاقد آن صنایع است؟ صد البته منظور این نیست که در استان های دیگر نباید چنین صنایعی ایجاد شود، بلکه مقصود انست که استان گلستان نیز باید از ان صنایع و کارخانه ها برخوردار باشد.
- چرا کارخانه های کنسرو، تنماهی و کمپوت سازی را در استان هایی می بینیم که بعضاً از مواد اولیه ان بی بهره اند، ولی ما در این استان با وجود استعداد قوی خود چندان توفیقی در جذب و راه اندازی این گونه واحد ها نداشته ایم؟ آیا توجیهات عقلی، اقتصادی و اجتماعی و مدیریتی در این زمینه وجود دارد؟
با توجه به مطالب فوق از مسئولان کشوری و خصوصاً مدیران استانی این انتظار بجا وجود دارد که حداقل با تشویق سرمایه گذاران در زمینه صنایع تبدیلی زراعی، باغیف دامی وشیلاتی و نیز ما تأسیس کارخانه های تولید ماشین های کشاورزی، و برای کاهش مشکل عظیم بیکاری طرح های اساسی واقدامات عاجلی به عمل اورند و الّا روند توسعه استان ناموزون خواهد بود.
