پیشگفتار- مگر می شود دادار گیتی آفرین در پدید آوردن این کائنات عظیم و بی نهایت که قطعاً حکمت هایی در آن نهفته است بویژه خلق نمودن آدم اشرف مخلوقاتش و میلیونها نوع از جانداران دیگر آنها را فقط مختص کره خاکی ما قرار داده باشد؟ کیهان با ابعاد عظیمش نمی تواند بدون دیگران نباشد و بطور حتم خداوند بزرگ موجوداتی از جنس ما و یا دیگر جنس ها را در این پهنه جهان نیز خلق کرده است ، پس چنانچه موجودات در این عالم را فقط منوط به کره زمین بدانیم دور از واقعیت است و دلایلی مبنی بر وجود موجودات و جنبندگان دیگر وجود دارد که مهمترین آنها قرآن می باشد که در آیات مختلفی و همچنین احادیثی از معصومین (ع) به وجود آنها در فضا اشاره نموده و همینطور دانشمندان علوم نجوم و کیهان شناسی همچون اسیتون ها و کینگ و غیره نیز با اینکه هنوز موجودات در فضا را بطور کلی مشاهده نکرده اند ولی از راه های ریاضی و اصول احتمالات در بین میلیاردها میلیارد کهکشان و ستاره و سیارات و قمرها و اجرام فضایی و از آن مهمتر فضاهای خالی با مسافت های بسیار دور در بین آنها از یک ثانیه تا نزدیک ترین جرم یعنی ماه تا دقیقه ها (خورشید) و دهها و صدها و هزاران روز و میلیون ها و میلیاردها سال نوری فضای فاصله ای که بین آنها وجود دارد معتقدند عالم نمی تواند بدون موجودات دیگر نباشد
، البته طبق بعضی از نظریه ها ، موجودات فضایی از زمانهای قبل به کره زمین آمد و شد داشته اند یعنی همان موجودات چشم قورباغه ای که عکس هایی موسوم به آنان نیز منتشر شده است و همانطور که گفته شد از راه احتمالات باید میلیون ها سیاره در مدار و کمربند حیات در منظومه های خورشیدی دیگر قرار داشته باشند یعنی در فاصله ای مناسب مانند کره زمین نسبت به خورشید خودمان آنها نیز قرار داشته باشند به این ترتیب که فقط در بین هر کهکشانی که میلیاردها منظومه خورشیدی دارد حداقل میلیون ها سیاره وجود دارد که فاصله لازم و مناسب را از خورشید خود برای حیاتی از نوع ما و یا شبیه ما را دارا هست البته با توجه به بزرگی و کوچکی ستاره ها و سیاره های در گردش پیرامون آنها فاصله های مناسب در هر منظومه ای ممکن است فرق نماید . برای نمونه مسافت بین کره زمین در نزدیک ترین و دورترین حالت قرار گرفتن آن تا خورشید خودمان حدود ۱۵۰ میلیون کیلومتر هست و این مدار کمربند حیات نام دارد و برای موجودات روی کره زمین مسافتی ایده آل می باشد ولی در جاهای دیگر بستگی به بزرگی و کوچکی هر ستاره و همچنین سیارات پیرامون آنها دارد و برای حیات هایی از قبیل کره زمین ممکن است این فاصله ها تفاوت نماید. و اگر حتی بطور تصادفی یک درصد از منظومه های کهکشان راه شیری خودمان دارای فقط یک سیاره در فاصله مناسب زیستی تا خورشید خود داشته باشند پس حداقل در هر کهکشانی میلیونها کره دارای شرایط زندگی از نوع ما را خواهند داشت و حالا با فرض همان یک درصد از میلیون ها تا میلیاردها سیاره را می توانیم حساب کنیم که قابلیت حیات از نوع ما را داشته باشند که احتمالاً موجوداتی در آنها خواهند بود خداوند ابتدا با برنامه و فرمول از پیش تعیین شده ای بطور خودکار اما تحت سیطره اش کائنات و سپس شرایط زندگی را بوجود آورد آنگاه ذات اقدسش آفرینش موجودات از جمله انسان را مقرر نمود .
ضمن اینکه تمامی ذرات سلولها و اتم های موجودات کره خاکی و تمامی آنچه در سیاره ما و سیاره های دیگر وجود دارد طبق گفته دانشمندان در ستاره ها و خورشیدها فرآوری شده و بقول معروف پخته شده و از عناصر سبک به سنگین تبدیل گردیده و این خورشیدها در زمان پایان عمر خود منفجر شده و مواد خود را به فضا پراکنده سپس این بقایا در فضا سرد شده و کم کم جامد گشته و به هم چسبیده و سیارات و قمرها و اجرام فضایی دیگر را بوجود آورده و می آورند از جمله کره زمین و تمامی ذرات زیراتمی و ریزاتمی مانند کوارک ها و نوترینوها تشکیل دهنده پروتون ها و نوترون های اتم ها هستند و سلولها و مولکولهای جانداران از جمله ما انسانها و گیاهان و جانوران و حتی جماداتی چون خاک و سنگ و نیز آب و هوا از بقایای این نوع خورشیدها هستند که بعد از عمر خود به کوتوله های سفید تبدیل می شوند بنابراین هر موجودی اعم از تک سلولیها گرفته تا بقیه جانوران و گیاهان و اجسام مختلف از همین اجزاء تشکیل یافته اند اما این اجرام و فضاهای بین آنها شاید ده درصد از جرم این عالم باشد و نود درصد آن انرژی و ماده تاریک از جمله ذره بوزن هیگز مشهور به (ذره خدا) می باشد که در تمامی گیتی وجود دارد بدون اینکه دیده شوند و شاید وقتی گفته می شود خدا از مژه چشم هم به ما نزدیکتر هست این انرژی ها که ممکن است ماهیت ماوراء الطبیعه داشته باشند شاید اتصال بین ما و خداوند هستند مانند جریان برقی که در یک سیم وجود دارد که در ابتدا و انتهای سیم جریان برق برقرار هست احتمال دارد این انرژی و ماده تاریک هم ارتباط را به همدیگر انتقال داده و اتصال ما را با مبدأ برقرار سازند . و یا هر فردی ممکن است سیگنالی مربوط به خود داشته که با معبود خویش در ارتباط هست.
